31.12.2010
Mutlu Yıllar :))))
2011 geldi mi? Geldi :)
2010 yılı benim hayatımın en neşeli yıllarından biriydi, en çok mutlu olduğum günler bu yılın ıcındeydı. Bu yüzden ben başı ve sonu arasındaki süreçte çok şey yaşadığımı kabul ediyorum.
Hayatımda olmasa da olur yıllar dışında bir yıldı ve Busel bıttı, bölüme geçildi, yeni şeyler öğrenildi, yeni bir dil öğrenildi.
2010 hayatımda en az insan kaybına uğradıgım yıl sanırım. Hatta bir çok eski arkadaşımla görüşmeye başladığım bir yıl oldu.
Hayat bana güzeldi...
Her şey kolaycacık oldu, zorlamadan oldu.
Yılın son iki ayında bocalamalar oldu, bunları buraya da yazdım, hepsinden iki gündür uzağım.
Yılın son iki gününde de olsa, doğru bir karar verebilmiş olmak güzel.
ßoş şeyler için saatlerimi harcamaktan uzak olmayı seçtim.
Kitap okumayı, haber okumayı, ders çalışmayı, dostlarımla gezmeyi, onları aramayı seçtim.
Güzel şarkılar dinlemeyi, mutsuz şarkıları, mutsuz sözleri, mutsuz cümleleri hayatımdan çıkarmaya. ..
Olayları dillendirmemeye, üzücü şeyleri anlattıkca içinde boğulmamaya,
Daha düşünceli hareket etmeye,
daha dikkatli davranmaya,
daha mesafeli olabilmeye,
Gerçeklerden kaçmamaya, dürüst olmaya.
Şimdi hoşçakal 2010 :) Her yılı ömrümün dilerim en az senin kadar eğlenceli olur :)))))))
1.12.2010
Hoooppp !
Son aylarda aşırı mutluluk hormonu salgılayan vücuduma ayar verdim, artık ciddiyet hormonu salgılayacak.
Toparlamanın vakti gelmiş çoktan. Her şey dağılmış çünkü. Hiçbir düzen kalmamış. Her şey gezmek eğlenmek ve gülmekten ibaret olmuş sanki. Bir an silkinip kendime gelmem gerektiğini anladım ve işte satırlara dökerek sözümü yerine getireceğimi bildiriyorum.
Yeepp Vera hanım başlayalım;
Şen kahkahalara son verip tebessüm etmeye başlıyoruz,
Onla bunla samimiyeti kesip, mesafeleri belirleyip sınırları çiziyoruz,
Dostlarımıza, yakın arkadaşlarımıza harcıyoruz vaktimizi, internet ya da şu bu insana değil,
Her şeyi ertelemeden yapmaya özen gösteriyoruz,
Dersleri derste dinliyoruz, zamanında çalışıyoruz, tembellik etmiyoruz,
Sağlık sorunları hiç yokmuş gibi yapmaktan vazgeçip, hastane hastane, laboratuvar laboratuvar, doktor doktor geziyoruz,
Gereksiz detayları tekrar siliyoruz, ne kadar zararsız olsalar da gerek yoksa yoktur bu kadar,
Yüzsüzlere prim yaptırmıyoruz, geldikleri deliğe geri gönderiyoruz,
Aileyle iletisimi koparmıyoruz, arıyoruz, telefonlara cevap veriyoruz,
Doğru düzgün besleniyoruz, günde tek öğünle yaşamıyoruz, hele abur cuburla hiç!
Kahve bağımlılığına devam.. Onsuzken de sağlıklı olamadık nasılsa..
Öptüm bitanem.
Kimin bitanesi olduğunu hala anlayamamış olsam da
(;
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)