Bahar işi zorlaştırıyor bazen. Çünkü mutlulukları ve hüzünleri çok abartılı. Diğer mevsimleri doğurduğu için süreç ya çok sancılı ya çok sevinçli.

Nisan güncesi

"Nasıl bir uykudasın ben yokken bölünmüyor.. "

Yazıya kelimelere küstüğümden değil, elim gitmedi ama dargın değilim cümlelere inan ki.
Kaldığım yerden son hızla devam ediyorum koşturmacalara. Yoruluyorum ama mutlu da oluyorum. Kendim için bir şeyler yaparken, gelecekteki dünya için bir şeyler yaptığımı biliyorum. Bu yüzden yol alırken motivasyonumu kaybettiğmde hemen toparlanıyorum.

İşler yoluna girdi, aklım yerine geldi bu süreçte.
Dersler iyiye gidiyor sanırım, çok da gerilmeye gerek olmadığını anladım ve bu beni rahatlattı.

Erasmus işlerini ayarlamaya devam ediyoruz daha çok netleşti bazı şeyler. Korkulardan arınmaya başladım süreç yakınlaştıkça ve bilgim arttıkça. Bildikçe daha az korkuyorum, insanın bilmediğinden korktuğuna inancım tam.

Ben güzel şeyler yapmak istiyorum. Güzel şeyler bırakmak istiyorum arkamda. Yapılmış bir yenilik, düzeltilmiş bir hata, yazılmış bir kitap, yetiştirilmiş bir çocuk, okutulmuş birkaç genç, kurulmuş bir dernek, gönlü alınmış bir anne baba istiyorum..

ben bu hayata boş yere geldiğime, keyfime göre yaşayıp öleceğime inanmıyorum. Bu yolda tüketirsem yazık olacağının da farkındayım. Özgürlüğün benim her istedğimi yapmam anlamına gelmediğinin farkındayım. Ben sınırlarım olmazsa kendime saygımın olmayacağının ve bu durumda özgürlüğün ne anlamı olacağını sorguluyorum. Bunda haklı olduğumu da sanıyorum..

Okumalarımdan tartışmalarımızdan memnunum. Pazartesileri seviyorum. O akşam buluşmasında kendimi ait odluğumu hissettiğim bir arkadaş grubunun içinde bulmaktan memnunum.

Cansunun 78 e gelmesinden de memnunum. Onun sıcaklığı yeter.

Selin in tasasızlığından rahatlığından memnunum.

Münevverin olgun kararlarından, maneviyatına yaptığı yatırımdan, arkadaş seçimlerine kadar takdirle karşılıyorum.

Elif'in sorgulamalarından bunları benimle paylaşmalarından ve beni dinlemesinden sonra da güzel güzel nasihat etmesinden memnunum.

Babamın mutlu sesinden, annemin beni sevmesinden, kardesimin düzgün karakterinden, ablalarımın sıcaklığından memnunum.

Oda arkadaslarımın samimiyetinden, anlayıslılıklarından ve kibarlıklarından memnunum.


Ebru hocayla tanışmış olmaktan, Nihat hoca dan ders almaktan, her yolun engelini aşıp kendi başıma yine sağ çıkmaktan çok memnunum..

Duş alırken şükrettiğinin farkına varıp "neyse tanrım çıkınca konuşuruz" diye bunu kesip sonra gülümsemekten de mutluyum.


Bahardan da memnunum...

Sanırım sonunda nefes alıyorum. :)

javascript:void(0)
Mamma mia-s.o.s. dinliyordum.

ßahar tatili @

İnsanın etrafında gülümseyen bir annenin, bir babanın, bir kardeşin olması çok güzel bir şey. ßen buna biraz geç kavuştum ama güzel oldu. Ailece kahkahalarla şakalaşmamız, birbirimize sarılmamızın yerini hiçbir şey tutamaz. ßu yüzden en güzel tatil buymuş gibi geliyor artık.
Tatil öncesi Genç Akademi'ye katılıp güzel bir 3 gün yaşadık. Pişman da olmadık tatilin 3 gününü feda ettiğimize. Tanıdıklarımız, öğrendiklerimiz, sürdüğümüz keyif, bireysel tatmin filan işin içine girince zaten kardayız.

Tatilde arayı kapatıp, bir dönemdir süregelen tembelliğimin etkisini yokedecektim ama yapamıyorum. 3 gün sonra Ankara'ya dönüyorum ve hala elde var sıfır. Sınavlara tam anlamıyla çalışarak dönebilsem en azından bir işe yaramış hissedeceğim.
2,5 makale var elimde ki zaten dilleri ağır nasıl okunacak bilmiyorum.

Şimdi bir işin ucundan tutmak için bilgisayar başından kalkmam en iyisi olacak. :)

Hosgeldin Nisan :)

-



Ankara'ya da bahar geldi sonunda. Nisan ayına gece gündüz her fırsatta "Born this way" dinleyerek girdim. Şuan kulaklarımda hala aynı şarkı çalıyor. Siz de okurken dinleyin buyrun:

-




Mart geride kaldı.

Kış geride kaldı. Bir ay gecikmeli de olsa. Çok mutluyum kurtulduğuma. Kurtulduğuma inanıyorum. Çünkü hiçbir acı duymuyorum aklıma geldiğinde ve hiçbir pişmanlık duymuyorum.
Olması gerekenler olduğu için.

Mart ayıyla birlikte gereksiz yere fazla değer verdiğim arkadaş' larımı da geride bıraktım. Onlara sadece kendileri ne kadar değer verdiklerini hissettiriyorlarsa ben de o kadar değer vermeye karar verdim. Kimisine gördüğüm yerde selam verip geçerek, kimisine belki biraz daha şefkat. Ama hepsi bu.

Kara kış üstümüzden geçti gitti ya, bir daha dönmek istemiyorum. Eğlencenin dibine de vurmuş olasam, ülser oldum çıktım bu kadar kücük bir detaya takılmaktan.

Ayağım takılsaydı düşebilirdim, yüreğim takıldı ama paçayı kurtardım.

ßen bu yola girerken hedeflerim vardı, onlar için hergün dualar ederek gelmiştim Dualarla gelmiştim ben bu noktaya. Peki bunu böyle değersiz insanlar için yakmaya değer miydi? Gözümde bir perde vardı da açılmış gibi oldu.

Kendime geldim.
Bahar da geldi.
Aynı ana denk geldi.

Hadi, hadi yıkalım ortalığı (:

I'm beautiful in my way because God makes no mistakes. I'm on the right track baby, I was born this way!