Yeter artık ya ama!

Evlendirmeyin canım bu insanları.
Ne var bu kadar, koştura koştura evliliğe gidiyor insanlar.
Yaşlılar tamam, orta yaşlar bi yerde, ama gençlere ne oluyor?
Arkadaşlarımın evlenmesine karşıyım ben bütün şiddetimle, bir gün fena azarlıycam hepsini arayıp o olacak! Attırıyorlar tepemin tasını..
Evleniyormuş, nişanına, kınasına, düğününe davet ediyor.
Hakaret gibi.
Aradan birlikte geçmiş yılları konuştuktan sonra bir de en kaçınılmazı geliyor

-Eee sende durum ne, yok mu bi'şiler hı?

Hı?
I-ıh ..
-A'a
-Yaaa..
-Tühh
-Öyle öyle, çok yazık.

Zaten ne yapıyoruz ki biz bu dünyada? ßöyle sefil yaşam mı olurmuş, evlenelim artık değil mi? Sevmek-sevilmek, çocuk sahibi olmak, eşiyle anılmak, ziyaretler, kavgalar dururken biz niye bekar bekar salınıyoruz ki burada hanımlar-beyler!

ßöyle ucuz siyaset mi olur canım! Tek başına bir şeyleri başarmadan daha pat-küt sen evlilik hayatına dal bir de beni davet et.
Yok artık, yok artık! Kurtarın beni evlenen arkadaşlarımın zulmünden.

Olmayan belediyenin bana verdiği yetkiye dayanarak, ilan etmiyorum kimseyi karı - koca. Uzak durun arkadaslarımdan pis akbabalar ya.. 18'ini geçen herkesin başına üşüşüyorsunuz, yavrularım ne bilsinler tuzağa düşüyorlar, elini veren kolunu kaptırıyor, sonra ben çekiyorum ceremesini. Hali hazırda mürüvvetimizi görmek isteyen annelerimiz var üstelik.
ßaşka kavramlar da var hayatta. Onlara yönelelim. Evlenmeyelim erken erken.

-Hanım koş, vakti gelmiş, bu kıza yuva kuralım!

:( Evet !