Murathan Mungan- Bilkent 11-02-2011

Murathan Mungan, Bilkent kişisel gelişim günleri kapsamında bugün Güzel sanatlar fakültesinde bir söyleşiye katıldı. Hayata dair biriktirdiklerini, edebiyata dair fikirlerini paylaştı. Tecrübelere dayalı çıkarımlarını paylaştı bizimle. 55 kitap yazmış. Nasıl güzel bir duygudur kim bilir?
Geriye bakmıyorum dedi. Elbette yanlışlarım vardır, hatalarım olmuştur, hayat keşkelerle doludur ama bunlarda boğulmaya gerek yok, dedi. Bunları düzeltmekle uğraşmak yerine yeni bir şeyler yapmak gerekiyor, haklı değil mi?

Babasına yazarlık, şairlik hedeflerini söylediğinde, kabul görmemiş. Bu konuda epey duygulanarak bana benim de yıllarca yaşadığım gerçeği hatırlatıp tüylerimi ürperterek; Belki o gün beni kabul etti, başkalarının beni kabul ettiği gün, dedi.

Hayatta seçimlerimize dair ve gittiğimiz yolda geride bırakmamız gerekenlere dair "vazgeçmesini bilmek çok kıymetli" diyordu. Bunu özellikle vurguluyordu. Bir yol seçiyorsanız, o yolun dışındakileri bir yerde reddedebilmenin gerekliliğini vurguluyordu. Kendi fikirlerini ve yolunu bulduğunda, artık kimden besleneceğini, kimleri okuyup kimleri okumayacağını, kimleri kaale alıp almayacağını seçmiş. Bunlar hemen olmamış ama olduğunda çok güzel olmuş elbette.

Kulağını kime açıp kime kapayacağını bilmek önemli diyordu. Beslenme kaynaklarınızla aranızda tutarlılık var mı diye soruyordu.

Hayatta bir şey olmak önemli diyordu, kendini oldurmak diye bir şey var, kendini oldurmak önemli, diyordu. İnanmadığın bir şeyi yapmamalısınız diyordu, hiçbir zaman reklam için yazmadığını, reklam almadığını ekliyordu.

Kişisel ahlak önemliydi. Eğer siz bir dinin ahlaki değerlerini alırsanız, dine inanmayı bıraktığınızda ahlaksız olursunuz. Diğer yolların ahlaki değerleri de o yolları bıraktığınızda ahlaksız bırakırdı sizi. O yüzden kişisel ahlak lazımdı insana. Kişisel ahlakı olmayanın ahlakı olmaz, diyordu.

Murathan Mungan, karar vermiş, yıllarca yazmış, el verdiğince yazmaya da devam edecek.
Ben de bu yolda bu kadar azimle çalışan biri olmayı umuyorum.

Hala bir öğrenci gibi hisseden, hala bir öğrenci gibi oturup dersine çalışan, araştıran, tırnaklarıyla kazıyan bir yazar..

/

baktığın yerde karanlık bir tomurcuk bırakıyorum
çarşılar avuçlarında aykırı
sokakların lisanı adımlarında
gelme, geldiğinde her şey yitiriyor kendini