Seni, her aşkın karşılıklı olması gerektiğine kim inandırdı?
Sevilen sevmek zorundaymış gibi, ya da seven hep bir karşılık bulmalıymış gibi?
Çok farkına varılmasa da, her şeyde bir hayır vardır sözünü doğrularcasına, bazı şeylerin mutlaka bizim göremediğimiz bir sebebi olur. İnanıyorum, sendeki yazma ya da okuduğuna anlam yükleme, ya da bir şarkıya oylesine güzel ve içten eşlik edebilme yetisi karşılık bulamadığın o aşktan geliyor.
Ve yine inanıyorum, sen butun bunların otesinde aslında bir gün sevmeyi sevebileceksin.
Sevmek mutsuzluk değil çünkü, sevdiğin zaman taşıdığın hüzünü yaşayış biciminden bile zevk almak. Yargılarını bırak, sen sadece sevmene bak.
Kusursuzca nasıl severim bunun yollarını ara ve bunu bul. Kapını da kapatma. Kimin, kime, nerede ve nasıl aşık olacağını yazan kitaplar yok. Bu işlerin asla'sı yok demek istediğim. Ama illa'sı da yok. İllaki olmayacak, ama asla olmayacak da değil. Bunların arasında bir yerde, "birini sevmenin insana kattığı o ağırbaşlı, o deli dolu, ya çok neşeli ya çok ciddi, ya cok yüzeysel ya cok derin" gel gitler var.
Bunların tadına var.
Birini seviyor olmak, onun da seni sevmesi gerektiği gerçeğini doğurmuyor.
Şairin dediği gibi "sen elmayı seviyorsun diye, elma da seni sevecek değil ya".
Ama emin ol, biz insanız. Hayatta da her şey olur. Olması gerekiyorsa.Su akar yolunu bulur. Sen bununla yaşamanın azap olduğu düşüncesinden kurtar kendini.
Bu güzelliği tadabildiğin için Rabbine şükret ve gerçekten samimi ol :)
Öpüyorum seni,
çok özledim.
VeRa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder