:)))
Nasıl anlatmalıyım bilmiyorum. En son 2006 yılında Bahar şenliklerinde 3 şarkı kadar dinlemiştim ben Şebo'yu Marmara Üniversitesi'nde.
Aradan onca zaman geçti. Aslında 2008 ve öncesini onun şarkılarıyla yaşadım denebilir. Her anımdı, beni gaza getiren bütün destekleyicim, bütün moralim, moral bozukluğum, anılarım, geride bıraktıklarım, bırakmaya çalıştıklarımdı şarkıları.
Bilkent sonrasında hepsi geride kalmıştı. Ben onu dinlemez olmuştum, çok acıklı geliyordu yakarışları artık. Hayatıma da pek uymuyordu, kafam daha laylaylom şarkılar peşindeydi, hayat öyleydi.
Hayat hala öyle.
Ama ben pazar akşamı Şebnem Ferah'ı yeniden hissettim, yeniden kafam bir oldu onun fikirleriyle. O konserde her şarkıya çığlık çığlığa yakarmalarımız bu yüzdendi. Onca insan nası kendinden geçercesine nasıl memnun yaşadı ve ayrıldı o dakikalardan.
Öyle ki konser sonrası 2. günde hala gece gündüz Şebnem Ferah dinliyoruz, odada, güneşin altında bir bankta, yolda, ders aralarında filan.
Kadın mükemmel bayanlar baylar, kadın harika!
/
ßiz hepimiz uyuduk, bittik yalnızlıktan.
Sür yüzünü yüzüme, korkma yalnızlıktan!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder