hepsi ama hepsi bu kadar

Hava güneşli ondan sonra ama her zaman iç açmıyor. Bunaltması gibi.
Nereden gelip, nereye gittiğime bakardım eskiden. Nereden gelip, nerede tıkandığıma bakakaldım şimdilerde. Kimsenin sözü, kimsenin öğüdü kesmiyor beni kalbim. Kimse kimseye kendinden daha iyi bir yoldaş olmuyor . Yolu değiştirmek için ne geç bir vakit.

Ne geri alabiliyorum zamanı, ne geri verebiliyorum, ne uzaklaşabiliyorum kalbimden, ne kalabiliyorum yakın..



Çekip gideyim istedim.

Başımdaki bu esintiyi bana getiren rüzgara iade edeyim, şapkamı çıkarıp bir vedayla eğileyim, sonra ıslığımı çala çala uzaklaşayım sokaklarından.

Brahms eşliğinde..