MMasalarda gülüşler.
Dünyanın bir yerlerinde bu kadar acı varken, dünyanın başka bir yerinde bu kadar keyif ve eğlencenin olması haksızlık mı?
ßelki evet, belki hayır.
Topluca üzülüp, hep beraber savaşırsak kazanır mıyız kalbim?
ßelki evet, belki hayır.
Yine de başını yastığa koyduğunda, neye üzülüyorsan en çok, bugüne kadar kendini nasıl getirdiğine, neye odaklandığına çıkıyor düşündüklerin.. Saçma sapan insanların saçma sapan hatalarına mı takılıp kalıyorsun, o gün yaptığın içine sinmeyen şeylere mi, gözlerine bakamadığın bir yüze mi, yapacaklarını mı, seni bekleyenleri mi?
Ben başımı yastığa koyduğumda mutluluktan uyuyamadığım geceler yaşayan biriyim. Dünyanın farklı yerlerinde olup kulağıma gelen insanlık yaraları kısa bir süre kalıyor hafızamda. Beni bulmadığı sürece çok acıtmıyor. Tıpkı sizlere de olduğu gibi. Kim suçlayabilir bunun için beni, vicdanımdan başka?
Bir duayı hesabı tutulamayacak kadar çok tekrarladım.. Tanrım insanlık için güzel şeyler yapabilme şerefine ulaştır.
Neden bilmem, istedim, çok istedim.
Umarım olur.
Yoksa böyle keyfe keder yaşamak ve her şeye uzaktan bakmak canımı sıkmaya devam edecek. Bir şey yapma taraftarıyım, bir şey yapmalı demek değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder