Hoşçakal Ankara;
Ne dönmek istediğim bir adressin benim için ne etmeye hazır olduğum bir veda. Geride kalan her şey, herkes, her arkadaş, her dost, her düşman için bir eyvallahım var. ßıraktım dünya dağınık kalsın arkamda. Avucumun içindeki mutluluk yeter.
Çok şey bekledim, çok şey elde ettim, belki çok şeyden vazgeçtim, belki çok şeyi geride bıraktım hayatım boyunca ama pişman değilim. "sen elinden geleni yaptın mı?"deseler, evet derim rahatça. Olanlar, olabilenler, olmayanlar, olamayanlar için üzülmenin ya da sevinmenin ne yeri ne zamanı şimdi.
Öyle de güzeldi hayat, öyle de kahkahalara boğdu beni, böyle de güzel hayat, böyle de güldürecek doyasıya. Kendime kızdığım küstüğüm bir şey kalmadı içimde, ne varsa akıttım her nasılsa. Kalmadı bir pişmanlığım, utandığım bir şey ya da unuttuğum bir şeyler yarım olarak. Üstüme düşeni yaptım yani, alacak-verecek hesabım kalmadı kimseyle.
Fotoğraflarım var, çoğu şimdi yüzünü bile görmediğim insanlara aitler. ßunu da ben seçtim ya da seçmedim, seçildiğinde sesimi çıkarmama gerek kalmamıştı belki de.
ßöyle de güzel hayat. ßöyle de güldürüyor doyasıya.
Özlemek, kelimesine biraz yabancıyım. Özletmemek için elimden geleni yaptıktan sonra hala uzakta-ayrı kalanlar varsa, özlem duygusu onlara layık değildir diye düşünüyorum. Üzülmek, bile bile uzakta kalanlar için duyulması gereken bir şey değil. Sevmek, bile bile uzakta kalanların layık olduğu bir duygu değil.
Kin yok, kasıt yok, ah yok.. Herkese, kendi yolunda mutluluklar diliyorum. Kimseye de ah etmedim, gerek yok nasılsa su akar yolunu bulur..
Hoşçakalın :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder