30.08.2010

Everything's falling, and I am included in that.

mmm yaz mı bitiyor ne..

1 yıl önce bugün, dinlediğim aynı şarkı çalıyor şimdi de,
arkama yaslanıp sandalyede dönüp duruyorum, gülümseyerek, mutluluk, huzur, hepsi bu.
Daha fazlası değil, biliyorum.
Niteliği, niceliğine katkı yapmıyor bu kavramın, yüzündeki aptal sırıtıs eksilmiyorsa, mutlusun işte. Benim gibi :)

Zorlamaya gerek yok, yıpranmaya ve yorulmaya.
Hani çok emek verdiğiklerimiz ki? Kim, göster bana?
Hepsi hepsi ben sen o.
Bu kadar ve cisimleri değisse de hep aynı isimde olacaklar
ben sen o.

Hep başka 3 lüler olur, başka ben sen o'lar. Bunlar zamana yenilirler,
yenileri geldiğinde kendilerini tek atfederler,
onlar da yenilirler.

Bütün yenilgilerden geriye de sen kalırsın. Ben kalırım.
O kalır yine.
Biz hep aynı döngüde devam eder gideriz. Yalnız bir fark var, karar vermekle verememek arasında.Karar verip arkasında sağlam durunca, bakışlar da değişir yargılar da.
Anlıyorum ki insanlar yalnızca yüzünüzdeki çaresiz ifadeyi gördüklerinde tepeden konuşabilirler. Kararlı konuştuğunuzda hepsi sus-pus olurlar.

ßenler, senler, olar.
Çoklar, ah ne çoklar.

Ve müzik, devamm eder
;
Everybody's talking how i can't, can't, Can't be your love but i want, want, wanna be your love for real...

Hiç yorum yok: