23.11.2010


Tembellikte sınır tanımıyorum sevgili Vera!

Mutfağın kapalı kapısını açmamak için diğer açık kapıdan çıkıyor, diğer koridordan yürüyor, banyonun önündeki ara geçişten kendi koridoruma geçiyor ve odama ulaşıyorum. böylece kapı açmadan sadece yürüyerek odama varıyorum!

Kaşık almayı unuttuysam bıcakla kahvemi karıştırabiliyor,
Tost yaparken yanıma yağ almayı unuttuysam döndükten sonra üstüne yağ sürüp yiyebiliyorum,

Bir kere doktora gitmek yerine, yıllardır aynı ilacı kullanmaya devam ediyorum kafama göre.
Cumadan ankaraya Salı günkü sınava çalışmak için dönüp, salı günü sınava çalısmadan girmek gibi bir marifete de ben sahibim.

Tüm gün yanında kitap gezdirip bir kere kendini kütüphaneye atıp ders çalışamayan ve odasına dönünce de dizi izleyen yine benim.

Hayatımı düzene sokun ulan!

Hiç yorum yok: